Σε ένα δευτερόλεπτο σκοτείνιασαν όλα, περιγράφει συγκλονίζοντας η κ. Μαρία Θερσίτη, εξιστορώντας το χρονικό του δυστυχήματος στην Ρουμανία
Έχοντας επιστρέψει στη θαλπωρή του σπιτιού της, η κ. Μαρία Θερσίτη προσπαθεί να συνέλθει από τον εφιάλτη που έζησε χριστουγεννιάτικα στη Ρουμανία. Εκεί όπου ένα ταξίδι αναψυχής με τον αρραβωνιαστικό της μετατράπηκε σε κυριολεκτική κόλαση.
Φορώντας ένα κολάρο στο λαιμό και εμφανώς καταπονημένη, αλλά και καταρρακωμένη ψυχολογικά, η κ. Θερσίτη μίλησε στο onlarissa.gr για εκείνες τις κρίσιμες στιγμές που συγκλόνισαν την υφήλιο: «Όλα έγιναν τελείως ξαφνικά, εξηγεί, το τελευταίο μου βλέμμα ήταν όταν πήραμε την ευθεία για να μπούμε στο δρόμο για το τούνελ. Σε ένα δευτερόλεπτο σκοτείνιασαν όλα, έπεσε πάνω η μπάρα, μας πλάκωσε. Εγώ βρέθηκα σφηνωμένη στο κάθισμα του λεωφορείου, στην πλάτη, το κεφάλι μου ήταν γυρισμένο προς τα κάτω. Δε μπορούσα να κουνηθώ. Ένιωθα από πάνω να αρχίσει να κάθεται σιγά – σιγά το βάρος της σιδεριάς και της οροφής του λεωφορείου, άρχισα να φωνάζω, κάποια στιγμή έβγαλα στα αριστερά το χέρι μου, να χτυπάω τη λαμαρίνα να με ακούσουνε, γιατί δεν ήξερα τι γινότανε γύρω μου. Δε μπορούσα να κουνηθώ. Από τη δεξιά μεριά όμως ήταν ελεύθερος ο χώρος, με τράβηξαν, απεγκλωβίστηκα από τον αρραβωνιαστικό μου…
Αμέσως οι Ρουμάνοι πολίτες σταμάτησαν και μας πρόσφεραν νερό και χαρτομάντηλα να σκουπίσουμε τα αίματα. Αμέσως κινητοποιήθηκε η αστυνομία, το ΕΚΑΒ, η Πυροσβεστική και άρχισαν να γίνονται οι διακομιδές των ανθρώπων. Το ευτύχημα είναι πως λειτούργησαν οι ηλεκτρονικές πόρτες του λεωφορείου και μπόρεσαν και άνοιξαν και βγήκαμε αμέσως έξω γιατί αν δεν άνοιγαν θα είχαμε παγιδευτεί…»
Η κ. Θερσίτη μεταφέρθηκε στο στρατιωτικό νοσοκομείο του Βουκουρεστίου με τραύματα στο κεφάλι, στον αυχένα, στην πλάτη. Πλέον θα χρειάζεται να φορά κολάρο επί 24ωρου βάσης για τουλάχιστον ενάμιση μήνα.
«Θα κινηθούμε νομικά»
Η κ. Θερσίτη προαναγγέλλει μηνύσεις και αγωγές κατά του τουριστικού γραφείου, το οποίο καταγγέλλει για ανοργανωσιά. Ωστόσο, θεωρεί πως στο δυστύχημα συνετέλεσαν μία σειρά παραγόντων, όπως οι πολλές ώρες του οδηγού στο τιμόνι και η κατασκευή της αψίδας που «θέρισε» κυριολεκτικά το λεωφορείο.
«Ασπρόμαυρα, λέει στο onlarissa.gr, ήταν αυτά τα Χριστούγεννα. Από τη μία εμείς σωθήκαμε, από την άλλη έχουμε ένα νεκρό. Σε λίγες ημέρες θα το ξαναζήσουμε με την επιστροφή της σορού και την κηδεία. Θέλουμε να περάσει λίγο ο καιρός και να μπούμε πάλι στους ρυθμούς μας. Έχουμε χάσει το χαμόγελό μας, δεν τρώμε… σκεφτόμαστε συνεχώς τα ίδια πράγματα…
Θα κινηθούμε νομικά προς τα γραφεία ήταν τελείως ανοργάνωτοι. Άφησαν έναν άνθρωπο να οδηγεί μόνος του από τη Θεσσαλονίκη μέχρι το Βουκουρέστι. Δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο κατέβηκε ο πρώτος οδηγός στη Θεσσαλονίκη. Οι δύο συνεργάτες δεν είχαν και πολύ επικοινωνία μεταξύ τους…
Τελείως καταστροφική κατασκευή από τις Ρουμανικές αρχές, βαρύ μέταλλο χωρίς καθόλου θεμέλια μέσα, το οποίο μόνο προειδοποίηση δεν έκανε…
Σίγουρα ο οδηγός έχει ευθύνη γιατί αυτός είχε το τιμόνι στα χέρια του. Όμως υπήρχαν παράγοντες που οδήγησαν σε αυτό όπως το ότι οδηγούσε πολλές ώρες, το ότι έπρεπε να παίρνει ο οδηγός αποφάσεις για πολλά θέματα, όχι μόνο για την οδήγηση… Μετά από τόσες ώρες ταξίδι δυστυχώς τα αντανακλαστικά πέφτουν, όσο έμπειρος και να είναι ο οδηγός και βέβαια αυτή η κατασκευή…».
Η επιβάτιδα του μοιραίου λεωφορείου ζητεί τέλος την παραδειγματική τιμωρία των υπαιτίων για να μη θρηνήσουμε άλλα θύματα αλλά και για να δικαιωθεί η οικογένεια του ανθρώπου που θρηνεί.
