Ότι σκεφτόμαστε για τον εαυτό μας είναι η αντίληψη που έχουμε για τον κόσμο.Αν σεβόμαστε τον κόσμο γενικότερα υπάρχει πιθανότητα να ανοίξουμε τον δρόμο σε πολλές εναλλακτικές πραγματικότητες.
Η συμπαντική πηγή ανταποκρίνεται στις επιθυμίες μας γιατί πρώτα από όλα πιστεύουμε εμείς ότι είμαστε άξιοι για αυτές.
Σε περίπτωση που έχουμε μια σκοτεινή εικόνα για τον εαυτό μας και τους άλλους πιθανότατα αυτό και να εισπράττουμε .
Είναι η δύναμη της προβολής , της επιθυμίας και της πρόθεσης.
Αυτή η δύναμη είναι θετική όταν στρεφόμαστε προς την πηγή της ενέργειας
μας, με αισιοδοξία και εκτίμηση σε όλα τα όντα που κατοικούν στο Σύμπαν.
Πρόκειται για την αλληλοεπίδραση που έχουμε στην ενεργή πραγματικότητα .
Η φύση του σύμπαντος είναι η άπειρη αφθονία, δεν υπάρχει φτώχεια στον
δυναμικό κόσμο του πνεύματος. Άλλωστε δημιουργηθήκαμε από μια
απεριόριστη συνείδηση.
Γινόμαστε αυτό το οποίο σκεφτόμαστε και όπως μας υπενθυμίζει ο Έμερσον «ο πρόγονος κάθε πράξης είναι μια σκέψη».
Ένα άτομο το οποίο διαρκώς διευρύνει την συνείδηση του και
εξελίσσεται νοητικά, συναισθηματικά και αιθερικά, δημιουργεί ταύτιση με
το συμπαντικό νου.
Κάποτε ρώτησα ένα μεγάλο δάσκαλο του ταοϊσμού «γιατί εδώ όλοι είναι τόσο
ευτυχισμένοι εκτός από εμένα;» ρωτάει ο μαθητής : Επειδή έχουν μάθει να
βλέπουν παντού καλοσύνη και ομορφιά απάντησε ο Δάσκαλος.
Γιατί εγώ δεν βλέπω παντού καλοσύνη και ομορφιά;»
Γιατί δεν μπορείς να δεις έξω από εσένα αυτό που δεν καταφέρνεις να δεις μέσα σου» .
Η απουσία αρμονίας στα συναισθήματα μας και μόνο αυτή μπορεί να μας
στερήσει όλες τις δυνατότητες που επιφυλάσσει η ζωή για εμάς .
Το φως και η καλοσύνη είναι η πραγματική Ισχύς η οποία δεν έχει καμία σχέση με την Δύναμη.
Αν δεν νιώσουμε ποτέ απόγνωση δεν θα υπάρξει κάποιο μειονέκτημα στη ζωή
μας γιατί με τον τρόπο αυτό αρνούμαστε να μετέχουμε στην κατώτερη
ενέργεια .
Πρέπει να ανέλθουμε στα ενεργειακά εκείνα πεδία που θα γίνουμε οι ίδιοι το φως που αναζητούμε,
που θα γίνουμε οι ίδιοι η ευτυχία που επιθυμούμε ,που θα είμαστε οι
ίδιοι η αγάπη που αισθανόμαστε πως μας λείπει ,που θα είμαστε εμείς η
απεριόριστη αφθονία που λαχταράμε .
Όπως λένε και στις Βέδες η καλοσύνη είναι ένα από τα επτά πρόσωπα της πρόθεσης.
Επομένως πρέπει να αποκτήσουμε συνείδηση των σκέψεων μας ,ο
διαλογισμός να μας βοηθά να βρεθούμε σε συνειδητή επαφή με την πηγή, και
να επανακτήσουμε την δύναμη της θέλησης και της δεκτικότητας.
Να έχουμε συνείδηση του ενεργειακού πεδίου που ισχύει στον εργασιακό μας
χώρο στον κύκλο των γνωστών και των φίλων μας στο ευρύτερο κοινωνικό
περιβάλλον.
Πρέπει να κάνουμε πράξεις καλοσύνης χωρίς να ζητούμε τίποτα σε αντάλλαγμα . Η αιωνιότητα δεν είναι η συνέχεια και το μέλλον.
Είναι το τώρα .
Αν δεν την βρεις εδώ δεν θα την βρεις πουθενά .
Ο άνθρωπος προέρχεται από ένα συμπαντικό πεδίο δημιουργίας το οποίο είναι απρόσωπο.
Μπορεί να γίνει καταστροφικό και να οδηγήσει στη σύγκρουση ,την αρρώστια και τον θάνατο.
Αυτό ο Αριστοτέλης το ονομάζει φόβο για το άπειρο και λέει χαρακτηριστικά:
Η ζωή η ίδια είναι αιωνία και τα όντα γεννήθηκαν από αυτό το άπειρο μη
ον που το αποκαλούμε ζωή. Αν όμως η ζωή είναι άπειρη τότε αυτό που ζούμε
τώρα δεν είναι μόνο μια ζωή αλλά πολλές ζωές εφόσον καταστρέψουμε στην
συνείδησή μας τον φόβο για τον θάνατο και την θέληση για εξουσία.»
Πρόκειται για μια ψευδαίσθηση που έχει κατασκευάσει το εγώ μας ,το οποίο
προσπαθεί να διατηρήσει ένα όνομα και μια ταυτότητα διαχωρισμένη από
την απειρότητα.
Στην ουσία κάθε ον είναι άπειρη πνευματική ύπαρξη που βιώνει την
εμπειρία της ενσάρκωσης και παίρνει από τη συμπαντική πηγή μια προσωρινή
μορφή στη δημιουργία.
kakogiannoufot revealedtheninthwave
awakengr.com
Via
