ευχάριστες κρυψώνες. Μάλιστα όσο μικρότερος ο χώρος τόσο μεγαλύτερη η ικανοποίηση στο βλέμμα τους μετά το στρίμωγμα μέσα σε αυτόν. Οι επιστήμονες έχουν επιδιώξει να λύσουν το μυστήριο του κουτιού, αναπτύσσοντας μια σειρά από θεωρίες γύρω από την ιδιαίτερη συνήθεια των χαριτωμένων αιλουροειδών.
Μια από τις πιο διαδεδομένες αναφέρει ότι οι γάτες έλκονται ενστικτωδώς από τα κουτιά ακριβώς επειδή ο περιορισμένος χώρος στον οποίο κυριολεκτικά σφηνώνονται τους χαρίζει την ψευδαίσθηση της ασφάλειας από θηρευτές, ενόσω εκείνες παραμονεύουν για το δικό τους θήραμα.
Το κουτί, κουτάκι...
Σε πρόσφατη μελέτη τους με σκοπό να δουν αν η συγκεκριμένη θεωρία ισχύει στην πραγματικότητα, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης στην Ολλανδία μελέτησαν τα επίπεδα του στρες σε γάτες που βρίσκονταν σε καταφύγιο ζώων.
Διαπίστωσαν λοιπόν ότι οι γάτες που είχαν κουτιά στη διάθεσή τους συνήθιζαν το νέο τους περιβάλλον ταχύτερα συγκριτικά με εκείνες που δεν μπορούσαν να τα χρησιμοποιήσουν σαν κρυψώνα.
Τα κουτιά, πιστεύουν, προσφέρουν στα ζώα ένα μέσο διαχείρισης των νέων συνθηκών που μπορεί να προκύψουν στον χώρο καθώς είναι σε θέση ανά πάσα στιγμή να αποτραβηχτούν από αυτόν και να απομονωθούν.
Ενα κουτί, στα μάτια της γάτας, αποτελεί επίσης ένα ασφαλές «κρεβάτι» όπου μπορεί να απολαύσει τον ύπνο με την ησυχία της. Οι γάτες αγαπούν τον ύπνο από τη φύση τους. Σε γενικές γραμμές, κοιμούνται περί τις 18-20 ώρες την ημέρα οπότε η εξεύρεση μιας ασφαλούς κρυψώνας για τον ύπνο είναι ζωτικής σημασίας όταν π.χ. τίθεται ζήτημα επιβίωσης στη φύση.
Οπως φαίνεται όμως, πέρα από τα κουτιά υπάρχουν και ένα σωρό άλλα αντικείμενα που μαγνητίζουν τα πονηρά κατοικίδια. Συρτάρια, σακούλες και άλλα πράγματα μέσα στα οποία μπορούν να κρυφτούν ή να χρησιμοποιήσουν για να γίνουν… αόρατα.
Γάτες στον κύκλο
Πριν από λίγο καιρό μια σειρά από βίντεο στο YouTube που είχαν αναρτήσει ιδιοκτήτες γατών παρουσίαζε τα χαριτωμένα κατοικίδια να φιγουράρουν στο κέντρο ενός κύκλου που είχαν οι ίδιοι δημιουργήσει στο δάπεδο, με κιμωλία, κλωστή ή καλώδια. Πολλοί από αυτούς έκαναν λόγο για μια «μανία» των μικρόσωμων αιλουροειδών να κάθονται στο κέντρο του κύκλου.
Ο καθηγητής Ντάνιελ Μιλς, ειδικός στη συμπεριφορά των ζώων από το Πανεπιστήμιο Λίνκολν στις ΗΠΑ, είχε τότε προσπαθήσει να εξηγήσει το φαινόμενο χωρίς αποτέλεσμα: «Συνήθως τα χαμηλά "τείχη" προσφέρουν στη γάτα μια αίσθηση ασφάλειας.
Για παράδειγμα, αν πάμε τη γάτα μας στον κτηνίατρο και τη βάλουμε εκεί σε ένα άγνωστο κλουβί, κατά πάσα πιθανότητα θα πάει να καθήσει μέσα στην άμμο, στο ειδικό δοχείο, όπου και θα χαμηλώσει το κεφάλι της ώστε να φτάνει ως τα όρια του δοχείου. Αυτό πιθανότατα συμβαίνει γιατί η συγκεκριμένη κίνηση - το να κρύβουν δηλαδή οι γάτες το κεφάλι τους πίσω από κάποιο οχυρό - τους προσφέρει την αίσθηση της ασφάλειας, ανεξαρτήτως του αν φαίνονται τα αφτιά τους. Κάτι τέτοιο ωστόσο δεν ισχύει στην περίπτωση ενός δισδιάστατου σχεδίου, π.χ. στο δάπεδο».
Via
Via
