Ένας βλάχος αγόρασε ύφασμα για να φτιάξει μια φουστανέλα στη μοδίστρα...
Από το ύφασμα που αγόρασε του περίσσεψαν πέντε μέτρα και το
φύλαξε στο σπίτι του. Την άλλη μέρα φόρεσε τη φουστανέλα για να την δείξει στους φίλους του, όμως από την βιασύνη του ξέχασε να φορέσει βρακί. Μπαίνει στο λεωφορείο και περήφανος ανοίγει τα πόδια του για να απλώσει η καινούρια του φουστανέλα και να φαίνεται πλούσια και ωραία. Η ματιά όμως της κυρίας από απέναντι πέφτει επάνω του θέλοντας και μη... -Γλιέπεις, γλιέπεις; την ρωτάει ο βλάχος καμαρώνοντας. -Βλέπω, και βέβαια βλέπω, του απαντάει εκείνη με νόημα. -Ε...α π' αυτό που γλιέπεις έχω άλλα πέντε μέτρα στο σπίτι!
Via
φύλαξε στο σπίτι του. Την άλλη μέρα φόρεσε τη φουστανέλα για να την δείξει στους φίλους του, όμως από την βιασύνη του ξέχασε να φορέσει βρακί. Μπαίνει στο λεωφορείο και περήφανος ανοίγει τα πόδια του για να απλώσει η καινούρια του φουστανέλα και να φαίνεται πλούσια και ωραία. Η ματιά όμως της κυρίας από απέναντι πέφτει επάνω του θέλοντας και μη... -Γλιέπεις, γλιέπεις; την ρωτάει ο βλάχος καμαρώνοντας. -Βλέπω, και βέβαια βλέπω, του απαντάει εκείνη με νόημα. -Ε...α π' αυτό που γλιέπεις έχω άλλα πέντε μέτρα στο σπίτι!
Via