γιατί σου φαίνεται «βουνό» το να ερωτευτείς;Του Βαγγέλη Θεοδώρου Τι τύπος είναι αυτός ο έρωτας τελικά; Κάποτε ωραίος, μας
«μαγεύει», μας ταρακουνάει δυνατά, μας πάει στα σύννεφα... Άλλοτε, πάλι,
ψεύτης και υποκριτής, μας κάνει να δούμε ως ωραίο εκείνο που τελικά
αποδεικνύεται λάθος... Λίγο μετά τα πρώτα -άντα, γιατί μου φαίνεται «βουνό» το να ερωτευτώ;
Δεν μπορώ, δεν θέλω ή δεν πρέπει;
Ή μήπως μπορώ, θέλω και πρέπει; Και σε σένα, που είσαι τώρα απέναντι μου, γιατί σου φαίνεται «βουνό» το να ερωτευτείς;
Δεν μπορείς, δεν θέλεις ή δεν πρέπει;
Ή μήπως μπορείς, θέλεις και πρέπει; Σπαζοκεφαλιά ε;
Νομίζω την ξέρω και την ξέρεις την απάντηση:
Μπορούμε και θέλουμε και πρέπει να ερωτευτούμε... Να βρούμε εκεί έξω έναν άνθρωπο «νορμάλ» και να περνάμε τις μέρες μας μαζί!
Μπορούμε και θέλουμε και πρέπει να ερωτευτούμε... Μόνο που όλοι γίναμε όλοι «γκόμενοι» και «γκομενάρες», σνομπ, δήθεν, busy και σεξουαλικά υπερδραστήριοι! Μήπως ήρθε η ώρα να πετάξουμε τις μάσκες;
Όλοι τα ίδια πράγματα γυρεύουμε! Πέταξε, λοιπόν, την μάσκα σου, άφησε στην άκρη τους δισταγμούς (που προέρχονται από ένα άσχημο παρελθόν) και άνοιξε την καρδιά σου στους ανθρώπους... Και μπορώ και μπορείς! Και θέλω και θέλεις! Και πρέπει...
Έτσι δεν είναι; Ή μήπως κάνω λάθος;;;
Via
