φλεγμονή στον λάρυγγα η οποία τον τραυματίζει παροδικά. Ωστόσο, το ψιθύρισμα του προκαλεί ακόμη μεγαλύτερο κακό, σύμφωνα με τις ώς τώρα μελέτες.Όπως αναφέρει η εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς», μία από τις πιο καλοσχεδιασμένες πραγματοποιήθηκε πριν από λίγα χρόνια από τον δρα Ρόμπερτ Τ. Σάταλοφ, επικεφαλής του Τμήματος Ωτορινολαρυγγολογίας στο Κολέγιο Ιατρικής του Πανεπιστημίου του Ντρέξελ. Ο δρ Σάταλοφ και οι συνεργάτες του επιστράτευσαν 100 εθελοντές και εξέτασαν τις φωνητικές χορδές τους με ενδοσκόπια οπτικών ινών – στην αρχή όταν μετρούσαν με φυσιολογική φωνή από το 1 έως το 10 και στη συνέχεια όταν μετρούσαν ψιθυριστά.Στους 69 από τους εθελοντές το ψιθύρισμα παραγόταν όταν οι φωνητικές χορδές τους πιέζονταν με μεγάλη δύναμη η μία προς την άλλη, στους 18 έβγαινε εξίσου άνετα με την κανονική τους φωνή και στους υπόλοιπους 13 παραγόταν πιο εύκολα απ' όσο το μέτρημα με κανονική φωνή.Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν – κατά τον δρα Σάταλοφ – πως για να μην τραυματίζουμε τη φωνή μας, καλό είναι να μιλάμε απαλά, με τον τόνο που θα χρησιμοποιούσαμε εάν θέλαμε να πούμε κάτι στον διπλανό μας, δίχως να μας ακούσουν οι υπόλοιποι παρευρισκόμενοι στο δωμάτιο.Πηγή
Via
