προσβλητικές ερωτήσεις ή κατασκευάζοντας προϊόντα που απευθύνονται σε ένα μίνιμουμ ύψους. Διάβασε τα απλά καθημερινά προβλήματα τα οποία απασχολούν σε μόνιμη βάση τους κοντούς ανθρώπους.
Σε ενοχλούν αν είσαι petite… Δεν φτάνεις να δεις στον καθρέφτη των περισσότερων bars/εστιατορίων. Ή μπορείς να δεις μόνο τα φρύδια/μέτωπο σου. Plus, ακούς επικριτικά σχόλια από φίλους και γνωστούς που έρχονται στο δικό σου σπίτι και συνειδητοποιούν από τον καθρέφτη «καλά, πόσο κοντός είσαι»! Τι ύψος έχεις;» είναι από τις πρώτες ερωτήσεις που σου κάνουν σε μια νέα γνωριμία. Τι έγινε το «Με τι ασχολείσαι;». Έστω το «Τι ζώδιο είσαι». Και όταν δώσεις την απάντηση (προσθέτοντας και 1-2 πόντους, ε;) εισπράττεις και έκπληκτες εκφράσεις ή ακόμα πιο εκνευριστικά σχόλια από τους άλλους.
Τα πάνω ράφια στην κουζίνα σου είναι απάτητο σημείο για σένα. Το να φτιάξεις ένα απλό κέικ, είναι γυμναστική για σένα.
Οι άνθρωποι σε ρωτάνε συνέχεια πόσο μικρά είναι τα πόδια σου. Το διπλά ενοχλητικό είναι η ερώτηση όταν καν δεν έχεις μικρά πόδια.
Όποτε παραπονιέσαι για παραπανίσια κιλά, οι άλλοι απαντάνε «Αφού είσαι τόσο μικροσκοπική…». Το ότι κάποιος είναι κοντός, δεν σημαίνει ότι δεν έχει κυτταρίτιδα, παχάκια, ραγάδες ή ανασφάλειες για το σώμα του.
Παντελόνια. Να ξέρεις, για ανθρώπους σαν εσένα, επικράτησε η μόδα jean με ρεβέρ ή jean με ξέφτια. Έχεις βαρεθεί να τα δίνεις στη μοδίστρα για κόντεμα, να τα γυρνάς ή να τα αφήνεις να σέρνονται στο πάτωμα. Από πού ψωνίζεις, από τα παιδικά;». Ναι, από τα παιδικά, τραβάς κάνα ζόρι, έχουν και πολύ καλύτερες τιμές πολλές φορές. Εξίσου εκνευριστικό να μπαίνεις σε μαγαζί, να σου αρέσει κάποιο κομμάτι και να μη βγαίνει σε extra small..
Οι άλλοι αποφασίζουν να σε σηκώσουν χωρίς την άδειά σου. Ή σε χτυπάνε στο κεφάλι με συγκατάβαση. Υπενθύμιση: οι κοντοί άνθρωποι δεν είναι παιδάκια. Στη συναυλία και το σινεμά χάνεις το μισό θέαμα. Στις συναυλίες περνάς την περισσότερη ώρα χοροπηδώντας για να δεις ένα μέρος της σκηνής (αλλά πάντα μπορείς να ανέβεις στην πλάτη κάποιου). Στο σινεμά το κεφάλι που βρίσκεται ακριβώς μπροστά σου είναι το μεγαλύτερο στην αίθουσα. Ή είναι ο ίδιος άνθρωπος κάθε φορά. Ή έτσι νομίζεις.
Η οδήγηση είναι πραγματική μάχη. Πρέπει να τεντώσεις το ποδαράκι για να φτάνει το γκάζι ή να βάλεις το κάθισμα του αυτοκινήτου τόσο μπροστά που προκαλεί γέλια στους υπολοίπους.
Στα μέσα μαζικής μεταφοράς δεν περνάς καλά. Διότι το κεφάλι σου είναι στο ύψος της μασχάλης του πιο βρωμερού τύπου. Πηγή
Via
