1. Αφήνουν τα παιδιά να παίρνουν ρίσκα
Ένας μπαμπάς θα βοηθήσει το παιδί του να σκαρφαλώσει κάπου ψηλά, θα το πετάξει στον αέρα, θα το μάθει να κάνει βουτιές θα το βάλει στο αμάξι και θα τρέξει με 200.
Σε τι διαφέρει η μαμά: Μια μαμά δε θ’ αφήσει ποτέ να σκαρφαλώσει το παιδί της σ’ ένα δέντρο και μάλλον δε θα του μάθει αγωνιστικό ποδήλατο. Αυτό συμβαίνει γιατί μια μητέρα που μεγάλωνε έναν άνθρωπο 9 μήνες στην κοιλιά της, είναι φυσικό να κάνει focus στο να το προστατεύει. Οι μαμάδες θέλουν να μεγαλώνουν ασφαλή και υγιή παιδιά μας λέει ο παιδοψυχίατρος Kyle Pruett και συγγραφέας του βιβλίου Fatherneed: Why Father Care Is as Essential as Mother Care for Your Child.
Ωστόσο τα ρίσκα είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη τους. Το κινητικό παιχνίδι, μας λέει, βοηθά στην υγιή ψυχοσωματική ανάπτυξη των παιδιών και στην εκτόνωσή τους. Καλύτερα να πέσει από το ποδήλατο, παρά να μην μάθει ποτέ! Ένα παιδί που τολμά να παίρνει ρίσκα, ως ενήλικος δεν θα φοβάται τη ζωή.
2. Εμπιστεύονται τους εαυτούς τους περισσότερο από τους ειδικούς
Γενικότερα οι άντρες από τη φύση τους έχουν μια τάση να εμπιστεύονται το ένστικτό τους. Ίσως επειδή στο παρελθόν ως κυνηγοί, δε ρωτούσαν για το πώς και που θα βρουν την τροφή τους. Το ίδιο κάνουν και με τα παιδιά. Τα ανατρέφουν βάση ενστίκτου, γι’ αυτό και ίσως ανησυχούν λιγότερο.
Σε τι διαφέρει η μαμά: Οι γυναίκες μας λέει η ειδική σύμβουλος γονιών Rona Renner, είναι περισσότερο ευαίσθητες στο να κάνουν το σωστό με τα παιδιά τους. Επίσης έχουν την τάση να συγκρίνουν τους εαυτούς τους με τις άλλες μητέρες, πολύ περισσότερο απ ότι οι μπαμπάδες. Εντάξει είναι πάντα καλό να ακούς μια δεύτερη ή μια τρίτη γνώμη, αλλά καλό είναι να εμπιστεύεσαι και το ένστικτό σου.
3. Αγνοούν τις λεπτομέρειες
Ένας μπαμπάς θα φορέσει το μπλουζάκι του παιδιού ανάποδα, πιθανώς επειδή αγνοεί ότι η στάμπα πηγαίνει πάντα μπροστά. Επίσης δε θα σκεφτεί ποτέ να συνδυάσει σωστά τα χρώματα, ή να πάρει το γαλάζιο καπέλο με το μπλε μαγιό. Τους αρκεί να πάρουν το καπέλο και το παιδί τους να είναι προστατευμένο από τον ήλιο.
Σε τι διαφέρει η μαμά: Η Rona Renner, μας λέει: Τα στάνταρ που βάζει κάθε μαμά για τα παιδιά της είναι πάντα πολύ υψηλά. Επίσης μια μητέρα θέλει πάντα να είναι όλα τέλεια. Ωστόσο αν και οι προθέσεις της είναι πάντα καλές αυτή η τελειομανία της την κάνει κάποιες φορές να χάνει την ουσία και να προσθέτει περιττά άγχη, στο ήδη δύσκολο ρόλο της.
4. Οι μπαμπάδες συχνά λειτουργούν σαν παιδιά
Οι άντρες δεν έχουν κανένα πρόβλημα να μπουσουλήσουν στο χαλί παρέα με τα παιδιά τους, να βρέχουν τους άλλους στη θάλασσα, να παίζουν παρέα με το τρενάκι και γενικά δεν έχουν κανένα πρόβλημα στο να παλιμπαιδίζουν με την πρώτη ευκαιρία. Και αυτό τους κάνει πολύ συμπαθητικούς και επικοινωνιακούς στα μάτια των παιδιών τους.
Σε τι διαφέρει η μαμά: Γιατί η αλήθεια είναι ότι το πρόγραμμά τους είναι πιο βαρύ, και με περισσότερα καθήκοντα. Πρέπει να μαγειρέψουν, να πάνε και να φέρουν τα παιδιά, να τα ντύσουν, να τα κάνουν μπάνιο, να….να…Και όσα περισσότερα καθήκοντα έχεις τόσο λιγότερο ανάλαφρος αισθάνεσαι. Ένας δεύτερος λόγος μας λέει η κυρία Renner είναι αισθάνονται πολύ υπεύθυνες με το ρόλο τους, ώστε να χαλαρώσουν και να μπουσουλήσουν….Οι μπαμπάδες πάλι όχι. Και αυτή είναι η γοητεία τους.
5. Οι μπαμπάδες διαλέγουν τις μάχες τους
Ένα καλό των μπαμπάδων, που θα έπρεπε να αντιγράψουν και οι μαμάδες, είναι ότι διαλέγουν τις «μάχες» που θα δώσουν σε ό,τι αφορά τα παιδιά τους.
Σε τι διαφέρει η μαμά: Οι μπαμπάδες γενικά αποφεύγουν τις συναισθηματικές συγκρούσεις με τα παιδιά τους, πράγμα που οι μαμάδες δεν κάνουν. Με άλλα λόγια οι μαμάδες χρησιμοποιούν συχνά τον συναισθηματικό «εκβιασμό», για να καταφέρουν το σκοπό τους. Αντίθετα οι μπαμπάδες μοιάζουν να γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι κάποιες «μάχες» είναι χαμένες, γεγονός που εκνευρίζει τις μαμάδες.
Πηγή
Via
