Το συγκεκριμένο φαινόμενο ονομάζεται βρουξισμός και οφείλεται στη σύσπαση των μυών της μάσησης κατά τη διάρκεια του ύπνου...
Ο τριγμός διαρκεί 5-10 δευτερόλεπτα και επαναλαμβάνεται αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της νύχτας με αποτέλεσμα να προκαλεί απώλεια του σμάλτου, τάση για τερηδόνα και οδοντική αδυναμία. Οι αιτίες δεν είναι ξεκάθαρες, αν και συχνά αποδίδονται στην ψυχολογική ένταση. Δεν υπάρχουν θεραπείες, αλλά ένα ειδικό μασελάκι, το λεγόμενο “bite”, το οποίο προστατεύει τα δόντια κατά τη διάρκεια του ύπνου. Το σφίξιμο και το τρίξιμο των δοντιών (βρυγμός, βρουξισμός) Το σφίξιμο και το τρίξιμο των δοντιών τους είναι οι δύο χαρακτηριστικές μορφές μιας επικίνδυνης κατάστασης για την υγεία των δοντιών που αναφέρεται σαν βρυγμός, βρουξισμός ή τριγμός και περιλαμβάνει οποιαδήποτε μορφή βίαιης επαφής μεταξύ των δοντιών των δύο γνάθων που συνήθως γίνεται ασυναίσθητα. Το τρίξιμο και σφίξιμο των δοντιών στις περισσότερες περιπτώσεις γίνεται ασυναίσθητα κατά την διάρκεια του ύπνου αλλά και την ημέρα ιδιαίτερα όταν ένα άτομο βρίσκεται υπό πίεση ή είναι αγχωμένο. Το πρόβλημα απασχολεί ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού, ανεξαρτήτως ηλικίας. Πρόκειται ουσιαστικά για μια ακούσια και μη ελεγχόμενη κίνηση της κάτω γνάθου που φέρνει σε συνεχή επαφή και πιέζει μεταξύ τους τα δόντια των δύο γνάθων, και συνοδεύεται μερικές φορές και από οριζόντιες κινήσεις που προκαλούν τρίξιμο δοντιών. Οι περισσότεροι ασθενείς που πάσχουν από βρυγμό δεν συνειδητοποιούν το πρόβλημα τους είτε γιατί αυτό συμβαίνει μόνο κατά τον ύπνο (νυκτερινός βρουξισμός) είτε γιατί γίνεται γίνεται τόσο ασυναίσθητα και υποσυνείδητα που δεν το αντιλαμβάνονται μέχρι να εκδηλωθούν οι πρώτες βλάβες στα δόντια και γίνει η διάγνωση του προβλήματος από τον οδοντίατρο. Ο βρουξισμός κατά την διάρκεια του ύπνου αποτελεί μιά από τις πιο συνηθισμένες διαταραχές του ύπνου και είναι αρκετά δύσκολο να αντιμετωπιστεί, και περισσότερο στην παιδική ηλικία. Σύμφωνα με τις σχετικές έρευνες κατά τον νυκτερινό βρουξισμό ασκούνται στα δόντια δυνάμεις μέχρι και 20 φορές ισχυρότερες του φυσιολογικού. Εκτός από το τρίξιμο των δοντιών οι ασθενείς με βρουξισμό και περισσότερο τα παιδιά έχουν συχνά και παρεμφερείς συνήθειες όπως να δαγκώνουν μολύβια ή άλλα αντικείμενα ή να τρώνε τα νύχια τους.
Σφίξιμο δοντιών Το σφίξιμο δοντιών περιγράφει μια κατάσταση όπου ο ασθενής δαγκώνει συνεχώς και με μεγάλη δύναμη πιέζοντας τα πάνω και κάτω δόντια μεταξύ τους (κυρίως τα πίσω δόντια). Είναι φυσιολογικό βέβαια και συμβαίνει σε όλους μας να σφίγγουμε τα δόντια περιστασιακά όταν καταβάλλουμε μια μεγάλη προσπάθεια ή σε στιγμές μυικής έντασης. Το πραγματικό πρόβλημα δημιουργείται όταν το σφίξιμο των δοντιών: Γίνει συνήθεια. Αν προσέξουμε ότι σφίγγουμε τα δόντια μας παρατεταμένα ακόμη και όταν εκτελούμε μια πνευματική δραστηριότητα ή ακόμη και σε στιγμές χαλάρωσης όπως όταν βλέπουμε τηλεόραση, αντιμετωπίζουμε σοβαρό πρόβλημα βρυγμού.
Συμβαίνει (και) στον ύπνο. Αποτελεί τη πιό πιό δύσκολα διαγνώσιμη και επικίνδυνη μορφή καθώς όχι μόνον ο ασθενής δεν αντιλαμβάνεται το πρόβλημα, αλλά και γιατί έχει διαπιστωθεί ότι η δύναμη του σφιξίματος των δοντιών στον ύπνο είναι πολύ ισχυρότερη από όταν το άτομο είναι ξύπνιο. Το σφίξιμο των δοντιών ασκεί πίεση όχι μόνο στα δόντια αλλά και στα οστά της γνάθου, τους περιοδοντικούς ιστούς και τους μύες του προσώπου. Η κατάσταση μπορεί να προκαλέσει το λεγόμενο κροταφογναθικό σύνδρομο, μια πάθηση των αρθρώσεων που συνδέουν την κάτω γνάθο με το κρανίο, και εκδηλώνεται με μυικούς πόνους, πόνο στο σαγόνι, τα δόντια ή τα αυτιά, έντονους πονοκεφάλους, μούδιασμα στο πρόσωπο. Η εκδήλωση ημικρανιών είναι επίσης συνήθης σε άτομα που σφίγγουν συστηματικά τα δόντια τους.
Τρίξιμο των δοντιών Το τρίξιμο των δοντιών περιγράφει μια κατάσταση που επιπλέον του σφιξίματος ο ασθενής τρίβει μεταξύ τους κινώντας τα με οριζόντιες κινήσεις τα δόντια της άνω γνάθου με αυτά της κάτω γνάθου. Το αποτέλεσμα είναι ηαποτριβή των δοντιών και η καταστροφή των μασητικών επιφανειών της αδαμαντίνης, και εκδηλώνεται κυρίως στα εμπρός δόντια, τομείς και κυνόδοντες. Όπως και με το σφίξιμο, το τρίξιμο των δοντιών στον ύπνο είναι ιδιαίτερα καταστροφικό και μπορεί να είναι πολύ ενοχλητικό για τον/την σύντροφο που κοιμάται δίπλα στον ασθενή. Το μόνο θετικό είναι ότι λόγω του ενοχλητικού θορύβου το πρόβλημα γίνεται αντιληπτό από τον/την σύντροφο που θα ενημερώσει τον πάσχοντα.
Via
