Είτε πιστεύει κάποιος στα θαύματα είτε όχι, υπάρχει ένας... πραγματικά τεράστιος αριθμός καταγραφών υπερφυσικών εκδηλώσεων εδώ και αρκετούς αιώνες που οι περισσότεροι πιστεύουν ότι είναι έργο του ίδιου του Θεού.Φαινόμενα που αψηφούν τη λογική πάμπολλα και πραγματικά δεν ξέρει κανείς ποιο να πρωτοδιαλέξει: από εμφανίσεις θρησκευτικών πνευμάτων, άφθαρτα ιερά λείψανα και θαυματουργές ιάσεις ασθενών μέχρι μετεώριση αγίων και τηλεμεταφερόμενα αγάλματα(!), απ’ όλα συναντά κανείς σε επίπεδο ανεξήγητου και παραφυσικού.Θεϊκά σημάδια ή διαχρονικά σημεία των καιρών, ας αποφασίσει ο καθείς κατά συνείδηση, καθώς σε θέματα πίστης πολλές κουβέντες δεν χωρούν.
Η εμφάνιση της Θεοτόκου στο ΚάιροΗ Παναγία εμφανίστηκε ως λευκοφορεμένη σιλουέτα σε κοπτική εκκλησία στη συνοικία του Καΐρου (ελ-Ζεϊτούν), που ήταν παραδοσιακά ένα από τα μεγαλύτερα χριστιανικά προσκυνήματα της Αιγύπτου, καθώς εκεί λέγεται ότι είχε καταλύσει η αγία οικογένεια κατά τη φυγή της στην Αίγυπτο. Δεν ήταν μάλιστα η μοναδική εμφάνισή της, καθώς η Παρθένος Μαρία έκανε σποραδικές εμφανίσεις για μια περίοδο δύο περίπου ετών (1968-1970), με χιλιάδες πραγματικά πιστούς και μη να αντικρίζουν το απόκοσμο θαύμα.Ένας από τους εφημέριους του ναού της Παναγίας της Ζεϊτούν ανέφερε στην έκθεσή του: «Μετά από αυτήν την αρχική μνημειώδη παρουσία της η Θεοτόκος εμφανίστηκε κι άλλες φορές κι έγινε αντιληπτή από πολλά άτομα … Την είδα, ήταν μια φωτεινή χρυσαυγής φιγούρα. Πολλές προσωπικότητες μουσουλμάνων ήρθαν να πιστοποιήσουν το γεγονός. Δημοσιογράφοι, βουλευτές κ.ά. Αυτή μετατοπιζόταν, υποκλινόταν σαν να χαιρετούσε το πλήθος. Πέταγε ανάλαφρα στον αέρα, τα ενδύματά της πλατάγιαζαν στον άνεμο. Το πρόσωπό της άλλοτε μ’ ένα μειδίαμα άλλοτε πιο αυστηροπρεπές κι άλλοτε θλιμμένο. Αλλά πάντα χαριτωμένο. Ένα λευκό φωτοστέφανο την περιέβαλλε που της προσέδιδε μεγαλοπρέπεια. Άλλοτε έφερε στέμμα άλλοτε όχι. Η φιγούρα άλλαζε διαρκώς μέσα στην ίδια νύχτα. Μέχρι που φανερώθηκε ως βρεφοκρατούσα με το μωρό Ιησού στην αγκαλιά … Στις 8 Ιουνίου 1968 θα διαρκέσει συνεχόμενα η εμφάνισή της από τις 9 το βράδυ ως τις 4:30 το πρωί. Οι προσκυνητές που έρχονταν από μακριά κάθονταν ολόκληρες νύχτες έξω από το ναό για να δουν μία ή περισσότερες εμφανίσεις της». Η Κοπτική Εκκλησία αναγνώρισε το θαύμα λίγο αργότερα. Η υπόθεση της Θηρεσίας ΝέουμανΗ γερμανή ρωμαιοκαθολική που γεννήθηκε το 1896 έμεινε μερικώς παράλυτη το 1918 από ατύχημα και την επόμενη χρονιά έχασε το μεγαλύτερο μέρος της όρασής της από νέο τραύμα. Σύμφωνα με την ίδια, η όρασή της αποκαταστάθηκε πλήρως το 1923, την ίδια ακριβώς μέρα που αγιοποιήθηκε μια καθολική αγία. Και τότε ξεκίνησαν τα θαυματουργά στίγματα στο σώμα της.Το 1926 εμφανίστηκε ο Ιησούς στο όνειρό της και έκτοτε άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα στίγματα πάνω στην καρδιά της, τα οποία κρατούσε ωστόσο κρυφά για χρόνια. Μια Κυριακή του Πάσχα όμως, έπειτα από νέο όραμα με την ανάσταση του Θεανθρώπου, και για αρκετές Παρασκευές μετά, το σώμα της έφερε τα σημάδια των Παθών του Κυρίου. Έκτοτε κάθε Μεγάλη Παρασκευή ανελλιπώς εμφανίζονταν τα στίγματα του Σταυρού του Μαρτυρίου πάνω της, όπως μπορούμε να παρακολουθήσουμε εξάλλου στις αυθεντικές φωτογραφίες. Σύμφωνα με πηγές μάλιστα, τα τραύματα αυτά δεν έκλειναν ποτέ και δεν μολύνονταν, ενώ εντοπίστηκαν και στη σορό της μετά τον θάνατό της.Επιπρόσθετα, η Θηρεσία δεν έβαλε άλλη μπουκιά στο στόμα της από το 1926 ως τον θάνατό της το 1962 παρά μόνο Θεία Ευχαριστία και δεν ήπιε γουλιά νερό για την ίδια μακρά περίοδο. Τον Ιούλιο του 1927, γιατρός και φραγκισκανές μοναχές την παρακολουθούσαν 24 ώρες το 24ωρο για μια περίοδο δύο εβδομάδων και επιβεβαίωσαν πως δεν είχε πιει σταλιά νερό, χωρίς να παρουσιάζει ίχνη αφυδάτωσης ή άλλες επιπλοκές. Η αγιοποίησή της άρχισε επισήμως το 2005. Ο Φραντσέσκο Φορτζιόνε που είπανε Πατέρα ΠίοΟ καπουτσίνος ιερωμένος αγιοποιήθηκε από την Καθολική Εκκλησία καθώς ήταν γνωστός για τα ιερά του στίγματα. Το μυστηριώδες φαινόμενο εμφανιζόταν στο σώμα του ήδη από τις πρώτες στιγμές του ως μοναχός και μέχρι το 1919 τα νέα για τον αβά με τα στίγματα είχαν εξαπλωθεί και στην κοσμική επικράτεια. Τα τραύματα του παπά εξετάστηκαν από πλήθος ειδικών και επιστημόνων και τίποτα το μεμπτό δεν αναφέρθηκε ποτέ, παρά μόνο η ευωδία που ανάβλυζε από τις πληγές.Κατόπιν βέβαια οι υπερφυσικές ιδιότητες και τα ιερά δώρα του καπουτσίνου ιερέα κλιμακώθηκαν και περιλάμβαναν πια από θαυματουργές ιάσεις, τηλεμεταφορές, μετεωρίσεις, προφητείες, θαύματα και αποχή από ύπνο και τροφή. Το σώμα του φυλάσσεται σε ιταλικό αβαείο και παραμένει άφθαρτο. Η Παναγία της ΛούρδηςΗ πλέον λαμπρή ενδεχομένως εμφάνιση της Παναγίας από πλευράς καθολικής εκκλησίας έλαβε χώρα μεταξύ 11ης Φεβρουαρίου και 16ης Ιουλίου 1858 στα περίχωρα της γαλλικής πόλης, όταν η 14χρονη αγρότισσα Βερναδέτη είδε 16 φορές τη Θεομήτωρ ως μια «ωραία κυρία σε μια σπηλιά». Στην πρώτη εμφάνιση της Θεοτόκου, η κοπέλα διέκρινε «μια κυρία ντυμένη στα λευκά, ένα λευκό βέλο, μια ζώνη γαλάζια και ένα κίτρινο τριαντάφυλλο σε κάθε πόδι» και στην τρίτη συνάντησή τους η «καλή κυρία» καλεί τη Βερναδέτη: «Έχετε την ευγενή καλοσύνη να έρχεστε εδώ επί δεκαπέντε μέρες;».Η φήμη για τις εμφανίσεις της Παναγίας εξαπλώθηκαν και πλέον το κορίτσι ακολουθούν εκατοντάδες κόσμου, που μετατρέπονται έπειτα από κάθε εμφάνισή της σε χιλιάδες. Κάτω από τις υποδείξεις της σιλουέτας, η κόρη σκάβει και βρίσκει μια πηγή, η οποία έχει θαυματουργό νερό, με το οποίο βρίσκουν την υγειά τους πολλοί (ο ιατρικός σύλλογος της πόλης κατέγραψε 68 τέτοιες ανεξήγητες ιάσεις). Στη 16η και τελευταία εμφάνισή της, η «κυρία» απάντησε στην ερώτηση του κοριτσιού για το ποια ήταν στην τοπική μάλιστα διάλεκτο: «Εγώ είμαι, η ασπίλως συλληφθείσα», έναν όρο που είχε απονείμει στην Παναγία τέσσερα χρόνια πρωτύτερα ο Πάπας Πίος Θ’ (με τη Βούλα του «Ο Απερίγραπτος Θεός»), εγκαινιάζοντας έτσι το δόγμα της άμωμης σύλληψης της Θεότόκου! Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο Πάπας αναγνώρισε τις εμφανίσεις της Παναγίας ως αυθεντικές. Γύρω από τη σπηλιά των εμφανίσεων αναπτύχθηκε με τον καιρό ένα επιβλητικό προσκύνημα, στο οποίο συρρέουν κάθε χρόνο εκατομμύρια πιστοί. Το πορτογαλικό Θαύμα του ΗλίουΤην ώρα που όλα τα θαύματα που περιγράψαμε τα έχουν δει πάμπολλοι, εδώ μιλάμε για ένα φαινόμενο που έγινε αντιληπτό από 70.000-100.000 ανθρώπους! Ήταν στις 13 Οκτωβρίου 1917 στα πορτογαλικά λιβάδια κοντά στην πόλη Φάτιμα όπου συνέβη το ηλιακό θαύμα: σύμφωνα με το χρονικό, η Παρθένος Μαρία εμφανίστηκε σε τρία παιδιά και τα πληροφόρησε για τη συγκεκριμένη μέρα και ώρα που θα συνέβαινε το υπερφυσικό γεγονός, με χιλιάδες ανθρώπων να συγκεντρώνονται εκεί για να το παρατηρήσουν.Μέρα μεσημέρι λοιπόν, μέσα σε βροχή και συννεφιά, ο ήλιος ξεπρόβαλε ξαφνικά στον ουρανό ως περιστρεφόμενος δίσκος. Σύμφωνα με χιλιάδες μαρτυρίες, ο ήλιος έκανε μάλιστα ζιγκ-ζαγκ γύρω από τη Γη, πριν καταλαγιάσει στη συνήθη του θέση στον ουρανό. Το θαύμα αναγνωρίστηκε επισήμως από την καθολική εκκλησία το 1930. Ο πορτογαλικός Τύπος διακωμωδούσε μάλιστα για μήνες τις φήμες για το θαύμα που ευαγγελίζονταν τα τρία βοσκόπουλα και μετά δεν ήξερε πού να κρυφτεί! Ο ήλιος που «χόρευε» και άλλαζε συνεχώς σχηματισμούς καθαρίζοντας τον ουρανό από την κακοκαιρία και την καταχνιά παραμένει ανεξήγητο μυστήριο, καθώς την ύπαρξή του βεβαίωσαν ακόμα και επιστήμονες και οφθαλμίατροι που ήταν παρόντες για να γελάσουν με την ευπιστία της μάζας. Τα παιδιά ισχυρίστηκαν ότι η Παναγία τους είχε υποσχεθεί ένα θαύμα για να πιστέψουν όλοι
Via
Η εμφάνιση της Θεοτόκου στο ΚάιροΗ Παναγία εμφανίστηκε ως λευκοφορεμένη σιλουέτα σε κοπτική εκκλησία στη συνοικία του Καΐρου (ελ-Ζεϊτούν), που ήταν παραδοσιακά ένα από τα μεγαλύτερα χριστιανικά προσκυνήματα της Αιγύπτου, καθώς εκεί λέγεται ότι είχε καταλύσει η αγία οικογένεια κατά τη φυγή της στην Αίγυπτο. Δεν ήταν μάλιστα η μοναδική εμφάνισή της, καθώς η Παρθένος Μαρία έκανε σποραδικές εμφανίσεις για μια περίοδο δύο περίπου ετών (1968-1970), με χιλιάδες πραγματικά πιστούς και μη να αντικρίζουν το απόκοσμο θαύμα.Ένας από τους εφημέριους του ναού της Παναγίας της Ζεϊτούν ανέφερε στην έκθεσή του: «Μετά από αυτήν την αρχική μνημειώδη παρουσία της η Θεοτόκος εμφανίστηκε κι άλλες φορές κι έγινε αντιληπτή από πολλά άτομα … Την είδα, ήταν μια φωτεινή χρυσαυγής φιγούρα. Πολλές προσωπικότητες μουσουλμάνων ήρθαν να πιστοποιήσουν το γεγονός. Δημοσιογράφοι, βουλευτές κ.ά. Αυτή μετατοπιζόταν, υποκλινόταν σαν να χαιρετούσε το πλήθος. Πέταγε ανάλαφρα στον αέρα, τα ενδύματά της πλατάγιαζαν στον άνεμο. Το πρόσωπό της άλλοτε μ’ ένα μειδίαμα άλλοτε πιο αυστηροπρεπές κι άλλοτε θλιμμένο. Αλλά πάντα χαριτωμένο. Ένα λευκό φωτοστέφανο την περιέβαλλε που της προσέδιδε μεγαλοπρέπεια. Άλλοτε έφερε στέμμα άλλοτε όχι. Η φιγούρα άλλαζε διαρκώς μέσα στην ίδια νύχτα. Μέχρι που φανερώθηκε ως βρεφοκρατούσα με το μωρό Ιησού στην αγκαλιά … Στις 8 Ιουνίου 1968 θα διαρκέσει συνεχόμενα η εμφάνισή της από τις 9 το βράδυ ως τις 4:30 το πρωί. Οι προσκυνητές που έρχονταν από μακριά κάθονταν ολόκληρες νύχτες έξω από το ναό για να δουν μία ή περισσότερες εμφανίσεις της». Η Κοπτική Εκκλησία αναγνώρισε το θαύμα λίγο αργότερα. Η υπόθεση της Θηρεσίας ΝέουμανΗ γερμανή ρωμαιοκαθολική που γεννήθηκε το 1896 έμεινε μερικώς παράλυτη το 1918 από ατύχημα και την επόμενη χρονιά έχασε το μεγαλύτερο μέρος της όρασής της από νέο τραύμα. Σύμφωνα με την ίδια, η όρασή της αποκαταστάθηκε πλήρως το 1923, την ίδια ακριβώς μέρα που αγιοποιήθηκε μια καθολική αγία. Και τότε ξεκίνησαν τα θαυματουργά στίγματα στο σώμα της.Το 1926 εμφανίστηκε ο Ιησούς στο όνειρό της και έκτοτε άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα στίγματα πάνω στην καρδιά της, τα οποία κρατούσε ωστόσο κρυφά για χρόνια. Μια Κυριακή του Πάσχα όμως, έπειτα από νέο όραμα με την ανάσταση του Θεανθρώπου, και για αρκετές Παρασκευές μετά, το σώμα της έφερε τα σημάδια των Παθών του Κυρίου. Έκτοτε κάθε Μεγάλη Παρασκευή ανελλιπώς εμφανίζονταν τα στίγματα του Σταυρού του Μαρτυρίου πάνω της, όπως μπορούμε να παρακολουθήσουμε εξάλλου στις αυθεντικές φωτογραφίες. Σύμφωνα με πηγές μάλιστα, τα τραύματα αυτά δεν έκλειναν ποτέ και δεν μολύνονταν, ενώ εντοπίστηκαν και στη σορό της μετά τον θάνατό της.Επιπρόσθετα, η Θηρεσία δεν έβαλε άλλη μπουκιά στο στόμα της από το 1926 ως τον θάνατό της το 1962 παρά μόνο Θεία Ευχαριστία και δεν ήπιε γουλιά νερό για την ίδια μακρά περίοδο. Τον Ιούλιο του 1927, γιατρός και φραγκισκανές μοναχές την παρακολουθούσαν 24 ώρες το 24ωρο για μια περίοδο δύο εβδομάδων και επιβεβαίωσαν πως δεν είχε πιει σταλιά νερό, χωρίς να παρουσιάζει ίχνη αφυδάτωσης ή άλλες επιπλοκές. Η αγιοποίησή της άρχισε επισήμως το 2005. Ο Φραντσέσκο Φορτζιόνε που είπανε Πατέρα ΠίοΟ καπουτσίνος ιερωμένος αγιοποιήθηκε από την Καθολική Εκκλησία καθώς ήταν γνωστός για τα ιερά του στίγματα. Το μυστηριώδες φαινόμενο εμφανιζόταν στο σώμα του ήδη από τις πρώτες στιγμές του ως μοναχός και μέχρι το 1919 τα νέα για τον αβά με τα στίγματα είχαν εξαπλωθεί και στην κοσμική επικράτεια. Τα τραύματα του παπά εξετάστηκαν από πλήθος ειδικών και επιστημόνων και τίποτα το μεμπτό δεν αναφέρθηκε ποτέ, παρά μόνο η ευωδία που ανάβλυζε από τις πληγές.Κατόπιν βέβαια οι υπερφυσικές ιδιότητες και τα ιερά δώρα του καπουτσίνου ιερέα κλιμακώθηκαν και περιλάμβαναν πια από θαυματουργές ιάσεις, τηλεμεταφορές, μετεωρίσεις, προφητείες, θαύματα και αποχή από ύπνο και τροφή. Το σώμα του φυλάσσεται σε ιταλικό αβαείο και παραμένει άφθαρτο. Η Παναγία της ΛούρδηςΗ πλέον λαμπρή ενδεχομένως εμφάνιση της Παναγίας από πλευράς καθολικής εκκλησίας έλαβε χώρα μεταξύ 11ης Φεβρουαρίου και 16ης Ιουλίου 1858 στα περίχωρα της γαλλικής πόλης, όταν η 14χρονη αγρότισσα Βερναδέτη είδε 16 φορές τη Θεομήτωρ ως μια «ωραία κυρία σε μια σπηλιά». Στην πρώτη εμφάνιση της Θεοτόκου, η κοπέλα διέκρινε «μια κυρία ντυμένη στα λευκά, ένα λευκό βέλο, μια ζώνη γαλάζια και ένα κίτρινο τριαντάφυλλο σε κάθε πόδι» και στην τρίτη συνάντησή τους η «καλή κυρία» καλεί τη Βερναδέτη: «Έχετε την ευγενή καλοσύνη να έρχεστε εδώ επί δεκαπέντε μέρες;».Η φήμη για τις εμφανίσεις της Παναγίας εξαπλώθηκαν και πλέον το κορίτσι ακολουθούν εκατοντάδες κόσμου, που μετατρέπονται έπειτα από κάθε εμφάνισή της σε χιλιάδες. Κάτω από τις υποδείξεις της σιλουέτας, η κόρη σκάβει και βρίσκει μια πηγή, η οποία έχει θαυματουργό νερό, με το οποίο βρίσκουν την υγειά τους πολλοί (ο ιατρικός σύλλογος της πόλης κατέγραψε 68 τέτοιες ανεξήγητες ιάσεις). Στη 16η και τελευταία εμφάνισή της, η «κυρία» απάντησε στην ερώτηση του κοριτσιού για το ποια ήταν στην τοπική μάλιστα διάλεκτο: «Εγώ είμαι, η ασπίλως συλληφθείσα», έναν όρο που είχε απονείμει στην Παναγία τέσσερα χρόνια πρωτύτερα ο Πάπας Πίος Θ’ (με τη Βούλα του «Ο Απερίγραπτος Θεός»), εγκαινιάζοντας έτσι το δόγμα της άμωμης σύλληψης της Θεότόκου! Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο Πάπας αναγνώρισε τις εμφανίσεις της Παναγίας ως αυθεντικές. Γύρω από τη σπηλιά των εμφανίσεων αναπτύχθηκε με τον καιρό ένα επιβλητικό προσκύνημα, στο οποίο συρρέουν κάθε χρόνο εκατομμύρια πιστοί. Το πορτογαλικό Θαύμα του ΗλίουΤην ώρα που όλα τα θαύματα που περιγράψαμε τα έχουν δει πάμπολλοι, εδώ μιλάμε για ένα φαινόμενο που έγινε αντιληπτό από 70.000-100.000 ανθρώπους! Ήταν στις 13 Οκτωβρίου 1917 στα πορτογαλικά λιβάδια κοντά στην πόλη Φάτιμα όπου συνέβη το ηλιακό θαύμα: σύμφωνα με το χρονικό, η Παρθένος Μαρία εμφανίστηκε σε τρία παιδιά και τα πληροφόρησε για τη συγκεκριμένη μέρα και ώρα που θα συνέβαινε το υπερφυσικό γεγονός, με χιλιάδες ανθρώπων να συγκεντρώνονται εκεί για να το παρατηρήσουν.Μέρα μεσημέρι λοιπόν, μέσα σε βροχή και συννεφιά, ο ήλιος ξεπρόβαλε ξαφνικά στον ουρανό ως περιστρεφόμενος δίσκος. Σύμφωνα με χιλιάδες μαρτυρίες, ο ήλιος έκανε μάλιστα ζιγκ-ζαγκ γύρω από τη Γη, πριν καταλαγιάσει στη συνήθη του θέση στον ουρανό. Το θαύμα αναγνωρίστηκε επισήμως από την καθολική εκκλησία το 1930. Ο πορτογαλικός Τύπος διακωμωδούσε μάλιστα για μήνες τις φήμες για το θαύμα που ευαγγελίζονταν τα τρία βοσκόπουλα και μετά δεν ήξερε πού να κρυφτεί! Ο ήλιος που «χόρευε» και άλλαζε συνεχώς σχηματισμούς καθαρίζοντας τον ουρανό από την κακοκαιρία και την καταχνιά παραμένει ανεξήγητο μυστήριο, καθώς την ύπαρξή του βεβαίωσαν ακόμα και επιστήμονες και οφθαλμίατροι που ήταν παρόντες για να γελάσουν με την ευπιστία της μάζας. Τα παιδιά ισχυρίστηκαν ότι η Παναγία τους είχε υποσχεθεί ένα θαύμα για να πιστέψουν όλοι
Via
