Έχετε αναρωτηθεί ποτέ ποιος είναι ο λόγος που όλοι άνθρωποι, ανεξαρτήτως εθνότητας, ηλικίας, μόρφωσης, κοινωνικής θέσης, ξεστομίζουν βαριές κουβέντες (βρισιές), όταν είναι εκνευρισμένοι και θέλουν να εκτονωθούν;
Ερευνητές από το πανεπιστήμιο Keele έρχονται να δώσουν επιστημονική απάντηση στο συγκεκριμένο θέμα. Αρχικά, οι ερευνητές πίστευαν ότι οι αισχρολογίες ήταν μια μορφή "καταστροφολογίας", ένα είδος γνωστικής στρέβλωσης που μεγιστοποιεί το (εκάστοτε) οδυνηρό/εκνευριστικό γεγονός στο μυαλό του ατόμου. Αλλά αποδεικνύεται ότι μπορεί μερικές φορές να το κάνει για να αισθανθεί καλύτερα. Μέσα από την λεκτική εκτόνωση το άτομο πετυχαίνει τόσο να μεταφέρει τα συναισθήματά του, όσο και να αναπτύξει ένα μηχανισμό αντιμετώπισης/διαχείρισης της κατάστασης που τον οδήγησε σε εκνευρισμό. Στην έρευνα, οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να παίξουν βιντεοπαιχνίδια: είτε ένα παιχνίδι γκολφ ή ένα άλλο, πιο βίαιο παιχνίδι. Αυτοί που έπαιξαν το βίαιο παιχνίδι παρουσίασαν υψηλότερα επίπεδα επιθετικότητας και εύκολα κατέληξαν να βρίζουν για να εκτονωθούν σε σύγκριση με εκείνους που έπαιξαν το πιο ήπιο παιχνίδι. Με αυτό τον τρόπο οι επιστήμονες συνέδεσαν τη συναισθηματική αντίδραση με την αισχρολογία/βρισιά/εκτόνωση. Σε παλιότερη έρευνα του 2009 η ίδια ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι το να βρίζει κανείς σε καταστάσεις υψηλού στρες μπορεί να αυξήσει την ανοχή του στον πόνο. Είχαν εξετάσει τις περιπτώσεις 64 συμμετεχόντων, οι οποίοι κλήθηκαν να τοποθετήσουν τα χέρια τους σε μια λεκάνη με παγωμένο νερό για όσο περισσότερο χρόνο μπορούσαν. Τους είπαν, όταν θα ένιωθαν τον πόνο από τον πάγο να ανεβαίνει, να επαναλάβουν μια λέξη-βρισιά της επιλογής τους, και αργότερα, επανέλαβαν το πείραμα, αλλά αυτή τη φορά χρησιμοποίησαν μια κοινή λέξη (πχ μια λέξη που περιγράφει έναν τραπέζι). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι εθελοντές που έβριζαν ήταν σε θέση να κρατήσουν τα χέρια τους μέσα στο παγωμένο νερό για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Τι είναι όμως αυτό που κάνει μία λέξη (βρισιά) να βοηθάει το άτομο να διαχειριστεί καλύτερα τον πόνο από μία άλλη (απλή) λέξη; Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι αυτό ίσως συμβαίνει επειδή μεγαλώνοντας ως παιδιά αυτές οι λέξεις είναι "ταμπού" και ο εγκέφαλος τις συνδέει άμεσα με μια συναισθηματική κατάσταση ή κάτι που γίνεται ξαφνικά, απρόσμενα και απαιτεί την πλήρη προσοχή του. Έτσι εστιάζει καλύτερα στο εκάστοτε περιστατικό και το αντιμετωπίζει πιο αποτελεσματικά. Πηγή
Via
Ερευνητές από το πανεπιστήμιο Keele έρχονται να δώσουν επιστημονική απάντηση στο συγκεκριμένο θέμα. Αρχικά, οι ερευνητές πίστευαν ότι οι αισχρολογίες ήταν μια μορφή "καταστροφολογίας", ένα είδος γνωστικής στρέβλωσης που μεγιστοποιεί το (εκάστοτε) οδυνηρό/εκνευριστικό γεγονός στο μυαλό του ατόμου. Αλλά αποδεικνύεται ότι μπορεί μερικές φορές να το κάνει για να αισθανθεί καλύτερα. Μέσα από την λεκτική εκτόνωση το άτομο πετυχαίνει τόσο να μεταφέρει τα συναισθήματά του, όσο και να αναπτύξει ένα μηχανισμό αντιμετώπισης/διαχείρισης της κατάστασης που τον οδήγησε σε εκνευρισμό. Στην έρευνα, οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να παίξουν βιντεοπαιχνίδια: είτε ένα παιχνίδι γκολφ ή ένα άλλο, πιο βίαιο παιχνίδι. Αυτοί που έπαιξαν το βίαιο παιχνίδι παρουσίασαν υψηλότερα επίπεδα επιθετικότητας και εύκολα κατέληξαν να βρίζουν για να εκτονωθούν σε σύγκριση με εκείνους που έπαιξαν το πιο ήπιο παιχνίδι. Με αυτό τον τρόπο οι επιστήμονες συνέδεσαν τη συναισθηματική αντίδραση με την αισχρολογία/βρισιά/εκτόνωση. Σε παλιότερη έρευνα του 2009 η ίδια ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι το να βρίζει κανείς σε καταστάσεις υψηλού στρες μπορεί να αυξήσει την ανοχή του στον πόνο. Είχαν εξετάσει τις περιπτώσεις 64 συμμετεχόντων, οι οποίοι κλήθηκαν να τοποθετήσουν τα χέρια τους σε μια λεκάνη με παγωμένο νερό για όσο περισσότερο χρόνο μπορούσαν. Τους είπαν, όταν θα ένιωθαν τον πόνο από τον πάγο να ανεβαίνει, να επαναλάβουν μια λέξη-βρισιά της επιλογής τους, και αργότερα, επανέλαβαν το πείραμα, αλλά αυτή τη φορά χρησιμοποίησαν μια κοινή λέξη (πχ μια λέξη που περιγράφει έναν τραπέζι). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι εθελοντές που έβριζαν ήταν σε θέση να κρατήσουν τα χέρια τους μέσα στο παγωμένο νερό για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Τι είναι όμως αυτό που κάνει μία λέξη (βρισιά) να βοηθάει το άτομο να διαχειριστεί καλύτερα τον πόνο από μία άλλη (απλή) λέξη; Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι αυτό ίσως συμβαίνει επειδή μεγαλώνοντας ως παιδιά αυτές οι λέξεις είναι "ταμπού" και ο εγκέφαλος τις συνδέει άμεσα με μια συναισθηματική κατάσταση ή κάτι που γίνεται ξαφνικά, απρόσμενα και απαιτεί την πλήρη προσοχή του. Έτσι εστιάζει καλύτερα στο εκάστοτε περιστατικό και το αντιμετωπίζει πιο αποτελεσματικά. Πηγή
Via
