Οι περισσότεροι από τους 200 περίπου κατοίκους της πόλης Whittier στην Αλάσκα ζουν σε ένα 14ώροφο κτήριο, στους Πύργους Begich όπως ονομάζεται, στην…
άκρη της πόλης. Μια παράδοξη «κάθετη πόλη» που στεγάζει τις ζωές των ανθρώπων αλλά και όλες τις δραστηριότητές τους, αφού περιλαμβάνε, εκτός απότις κατοικίες τους, ένα αστυνομικό τμήμα, μια κλινική, ένα παντοπωλείο, ένα πλυντήριο ρούχων, μια παιδική χαρά και μια εκκλησία στο υπόγειο. Επιπλέον, ξενώνες υπάρχουν σε κάποιους ορόφους για τους… τουρίστες!
Είναι πραγματικά αδιανόητο το πώς άνθρωποι με διαφορετικά επαγγέλματα και από διαφορετικές κοινωνικές τάξεις μπορούν να συνυπάρχουν στο ίδιο κτήριο. Όσο εκκεντρική κι αν ακούγεται αυτή η διάταξη διαβίωσης, στην παραγματικότητα για τους ίδιους τους κατοίκους όλα είναι φυσιολογικά. Η πόλη είναι απρόσιτη για τον έξω κόσμο – κάποιος μπορεί να φτάσει εδώ από τη θάλασσα ή μέσα από τα βουνά, από έναν παλιό δρόμο. Ο καιρός εδώ είναι πολύ κακός, κάτι που επιτείνει ακόμα περισσότερο την απομόνωση της πόλης και των κατοίκων.
Οι περισσότεροι κάτοικοι δεν θα άλλαζαν με τίποτα αυτό τον τρόπο διαμονής καθώς όπως λένε αισθάνονται ασφάλεια να μένουν όλοι μαζί και ποτέ δεν σκέφτηκαν τη μοναξιά, που εδώ λόγω καιρού και απομόνωσης είναι μεγάλη! Μια κοινότητα κάτω από μία στέγη που δημιουργήθηκε το 1969 και παραμένει όπως τότε: Δεμένη και υποστηρικτική των ενοίκων!
Via
Via
