Πώς η σωματική άσκηση επηρεάζει τη στοματική υγιεινή...
Μια πρόσφατη έρευνα στην οποία συμμετείχαν 302 αθλητές οι οποίοι έλαβαν μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 στο Λονδίνο, αποκάλυψε ότι οι περισσότεροι είχαν μέτρια στοματική υγιεινή.
Που οφείλεται άραγε το γεγονός ότι οι ισχυρότεροι, πιο υγιείς άνθρωποι στον πλανήτη καταλήγουν με χαλασμένα δόντια; Μια πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι αυτό οφείλεται στις επιπλέον αναπνοές που παίρνουν. Στη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο «The Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports», οι γιατροί εξέτασαν 35 τριαθλητές και 35 άτομα που δεν γυμνάζονταν.
Κάθε πρόσωπο, υποβλήθηκε σε εξετάσεις αναφορικά με τη στοματική του υγεία, με ιδιαίτερη έμφαση στην τερηδόνα, τη διάβρωση, την εξέταση σάλιου ενώ απάντησαν σε ένα ειδικό ερωτηματολόγιο για τις συνήθειές τους στο φαγητό, το ποτό, και τη στοματική υγιεινή. Σύμφωνα με τα ευρήματα, οι μη αθλητές είχαν σαφώς καλύτερη στοματική υγεία και όπως αποδείχθηκε, όσο περισσότερο ένας αθλητής περνάει το χρόνο του αθλούμενος, τόσο η υγεία των δοντιών του φθίνει.
Η αρχική υποψία ήταν ότι η κακή στοματική υγεία των αθλητών, ήταν αποτέλεσμα της διατροφής τους - ουσιαστικά τα ζαχαρούχα ποτά και τα τζελ που καταναλώνουν για να διατηρήσουν τα επίπεδα ενέργειάς τους κατά τη διάρκεια ενός αγώνα προκαλούν τη φθορά των δοντιών και δημιουργούν προβλήματα στα ούλα.
Ωστόσο, δεν είναι η ζάχαρη που προκαλεί τερηδόνα, είναι η πλάκα, η οποία συσσωρεύεται ως αποτέλεσμα των βακτηρίων στο στόμα από τους υδατάνθρακες που έχουν απομείνει στα δόντια μετά το φαγητό. Οι τριαθλητές, κατά τη μελέτη, έτρεξαν για 35 λεπτά σε μια υπαίθρια πίστα, δίνοντας συχνά δείγματα σάλιου. Καθώς το μήκος και η ένταση της άσκησης αυξανόταν, τα επίπεδα του ρΗ στο στόμα των αθλητών αυξάνοταν, ενώ η ροή του σάλιου τους μειωνόταν. Εν ολίγοις, το στόμα έγινε ξηρότερο και είχε υψηλότερη αλκαλικότητα,που πιστεύεται ότι είναι οι ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξη της πλάκας. Επιπλέον, αν και το στόμα κρατήθηκε ενυδατωμένο - ακόμα και με νερό - αυτό δεν το απέτρεψε από το να είναι ξηρότερο.
Οπότε, πρέπει να σταματήσουμε να αθλούμαστε; Φυσικά και όχι. Το μόνο που μπορούμε να πούμε, είναι ότι η παρατεταμένη προπόνηση μπορεί να είναι ένας παράγοντας κινδύνου για τη στοματική υγεία», επισημαίνει η Δρ. Cornelia Frese. Η γιατρός αναφέρει το αυτονόητο: σωστή στοματική υγιεινή, και να φροντίζουμε με σχολαστικότητα τα δόντια μας.
Via
Μια πρόσφατη έρευνα στην οποία συμμετείχαν 302 αθλητές οι οποίοι έλαβαν μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 στο Λονδίνο, αποκάλυψε ότι οι περισσότεροι είχαν μέτρια στοματική υγιεινή.
Που οφείλεται άραγε το γεγονός ότι οι ισχυρότεροι, πιο υγιείς άνθρωποι στον πλανήτη καταλήγουν με χαλασμένα δόντια; Μια πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι αυτό οφείλεται στις επιπλέον αναπνοές που παίρνουν. Στη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο «The Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports», οι γιατροί εξέτασαν 35 τριαθλητές και 35 άτομα που δεν γυμνάζονταν.
Κάθε πρόσωπο, υποβλήθηκε σε εξετάσεις αναφορικά με τη στοματική του υγεία, με ιδιαίτερη έμφαση στην τερηδόνα, τη διάβρωση, την εξέταση σάλιου ενώ απάντησαν σε ένα ειδικό ερωτηματολόγιο για τις συνήθειές τους στο φαγητό, το ποτό, και τη στοματική υγιεινή. Σύμφωνα με τα ευρήματα, οι μη αθλητές είχαν σαφώς καλύτερη στοματική υγεία και όπως αποδείχθηκε, όσο περισσότερο ένας αθλητής περνάει το χρόνο του αθλούμενος, τόσο η υγεία των δοντιών του φθίνει.
Η αρχική υποψία ήταν ότι η κακή στοματική υγεία των αθλητών, ήταν αποτέλεσμα της διατροφής τους - ουσιαστικά τα ζαχαρούχα ποτά και τα τζελ που καταναλώνουν για να διατηρήσουν τα επίπεδα ενέργειάς τους κατά τη διάρκεια ενός αγώνα προκαλούν τη φθορά των δοντιών και δημιουργούν προβλήματα στα ούλα.
Ωστόσο, δεν είναι η ζάχαρη που προκαλεί τερηδόνα, είναι η πλάκα, η οποία συσσωρεύεται ως αποτέλεσμα των βακτηρίων στο στόμα από τους υδατάνθρακες που έχουν απομείνει στα δόντια μετά το φαγητό. Οι τριαθλητές, κατά τη μελέτη, έτρεξαν για 35 λεπτά σε μια υπαίθρια πίστα, δίνοντας συχνά δείγματα σάλιου. Καθώς το μήκος και η ένταση της άσκησης αυξανόταν, τα επίπεδα του ρΗ στο στόμα των αθλητών αυξάνοταν, ενώ η ροή του σάλιου τους μειωνόταν. Εν ολίγοις, το στόμα έγινε ξηρότερο και είχε υψηλότερη αλκαλικότητα,που πιστεύεται ότι είναι οι ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξη της πλάκας. Επιπλέον, αν και το στόμα κρατήθηκε ενυδατωμένο - ακόμα και με νερό - αυτό δεν το απέτρεψε από το να είναι ξηρότερο.
Οπότε, πρέπει να σταματήσουμε να αθλούμαστε; Φυσικά και όχι. Το μόνο που μπορούμε να πούμε, είναι ότι η παρατεταμένη προπόνηση μπορεί να είναι ένας παράγοντας κινδύνου για τη στοματική υγεία», επισημαίνει η Δρ. Cornelia Frese. Η γιατρός αναφέρει το αυτονόητο: σωστή στοματική υγιεινή, και να φροντίζουμε με σχολαστικότητα τα δόντια μας.
Via
