Τρεις πιθανούς λόγους οι οποίοι μπορεί να δικαιολογούν το πείσμα της Άνγκελα Μέρκελ απέναντι στην Ελλάδα παραθέτει σε άρθρο του στο Bloomberg ο αρθρογράφος Mark Gilbert, επιχειρώντας να αποκρυπτογραφήσει τις σκέψεις της Γερμανίδας…
καγκελαρίου στο ζήτημα της Ελλάδας.
1. Η Γερμανία βλέπει την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ όχι απλώς ως διαχειρίσιμη, αλλά και ως επιθυμητή
Στις αρχές του Ιανουαρίου, ένα άρθρο στο περιοδικό Der Spiegel ανέφερε πως η κυβέρνηση της Μέρκελ είχε αποφασίσει πως η αποχώρηση της Ελλάδας από την Ευρωζώνη μπορεί να γίνει χωρίς να ζημιωθούν οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης. Και σήμερα, μολονότι η αβεβαιότητα για την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ είναι υψηλή στις αγορές, αντίθετα δε φαίνεται να υπάρχει καμία αμφιβολία για χώρες όπως η Πορτογαλία, που θεωρείται η δεύτερη πιο αδύναμη χώρα της Ευρωζώνης, όμως οι αποδόσεις των ομολόγων της παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα. Το ευρώ ανεβαίνει 0,5% έναντι του δολαρίου σήμερα, ακόμα και αφού οι συζητήσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και τους υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης απέτυχαν χθες. Αυτό μπορεί να είναι επειδή οι επενδυτές περιμένουν έναν συμβιβασμό. Αλλά μπορεί επίσης να είναι επειδή έχουν σταματήσει να ενδιαφέρονται αν η Ελλάδα είναι μέσα ή έξω», σχολιάζει ο Gilbert.
2. Η Γερμανία θα θυσίαζε την Ελλάδα για να διατηρήσει όλους τους άλλους σε πειθαρχία Αμέσως μετά τις ελληνικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, η Γαλλία έμοιαζε να κάνει συμφιλιωτικές κινήσεις για την επίτευξη ενός συμβιβασμού που θα κρατούσε ζωντανή τη χρηματοδότηση της Ελλάδας. Χθες, ωστόσο, ο υπουργός Οικονομικών Μισέλ Σαπέν επέμεινε στην επίσημη θέση της Ευρώπης ότι η επέκταση του προγράμματος διάσωσης της Ελλάδας είναι ο μοναδικός δρόμος. Κρατώντας τη γραμμή της λιτότητας, η Γερμανία φαίνεται να έχει επαναφέρει τους εταίρους της της Ευρωπαϊκής Ένωσης πίσω στο δρόμο της τευτονικής οικονομικής ορθότητας», αναφέρει ο Gilbert.
3. Η Γερμανία δεν ενδιαφέρεται για τη θεωρία των παιγνίων
Στη διαπραγμάτευση, παρατηρεί ο Gilbert, συγκρούονται δύο εντελώς διαφορετικές ιδεολογίες: η φαινομενικά ασταμάτητη ισχύς της δημοκρατικής εντολής της Ελλάδας, και το “αμετακίνητο αντικείμενο” της γερμανικής οικονομικής φιλοσοφίας. Σύμφωνα με τον συγγραφέα Ιέιν Μπανκς, το μοναδικό πιθανό αποτέλεσμα σε μία τέτοια σύγκρουση είναι: «Η ασταμάτητη ισχύς σταματά, το αμετακίνητο αντικείμενο μετακινείται».
Έτσι, η θεωρία των παιγνίων (στην οποία ο Γιάννης Βαρουφάκης είναι ειδικός) δεν αποδίδει: “οι άνθρωποι είναι λιγότερο λογικοί σε πραγματικές διαπραγματεύσεις απ» ό,τι σε θεωρητικές”, επισημαίνει ο Gilbert.
Via
καγκελαρίου στο ζήτημα της Ελλάδας.
1. Η Γερμανία βλέπει την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ όχι απλώς ως διαχειρίσιμη, αλλά και ως επιθυμητή
Στις αρχές του Ιανουαρίου, ένα άρθρο στο περιοδικό Der Spiegel ανέφερε πως η κυβέρνηση της Μέρκελ είχε αποφασίσει πως η αποχώρηση της Ελλάδας από την Ευρωζώνη μπορεί να γίνει χωρίς να ζημιωθούν οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης. Και σήμερα, μολονότι η αβεβαιότητα για την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ είναι υψηλή στις αγορές, αντίθετα δε φαίνεται να υπάρχει καμία αμφιβολία για χώρες όπως η Πορτογαλία, που θεωρείται η δεύτερη πιο αδύναμη χώρα της Ευρωζώνης, όμως οι αποδόσεις των ομολόγων της παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα. Το ευρώ ανεβαίνει 0,5% έναντι του δολαρίου σήμερα, ακόμα και αφού οι συζητήσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και τους υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης απέτυχαν χθες. Αυτό μπορεί να είναι επειδή οι επενδυτές περιμένουν έναν συμβιβασμό. Αλλά μπορεί επίσης να είναι επειδή έχουν σταματήσει να ενδιαφέρονται αν η Ελλάδα είναι μέσα ή έξω», σχολιάζει ο Gilbert.
2. Η Γερμανία θα θυσίαζε την Ελλάδα για να διατηρήσει όλους τους άλλους σε πειθαρχία Αμέσως μετά τις ελληνικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, η Γαλλία έμοιαζε να κάνει συμφιλιωτικές κινήσεις για την επίτευξη ενός συμβιβασμού που θα κρατούσε ζωντανή τη χρηματοδότηση της Ελλάδας. Χθες, ωστόσο, ο υπουργός Οικονομικών Μισέλ Σαπέν επέμεινε στην επίσημη θέση της Ευρώπης ότι η επέκταση του προγράμματος διάσωσης της Ελλάδας είναι ο μοναδικός δρόμος. Κρατώντας τη γραμμή της λιτότητας, η Γερμανία φαίνεται να έχει επαναφέρει τους εταίρους της της Ευρωπαϊκής Ένωσης πίσω στο δρόμο της τευτονικής οικονομικής ορθότητας», αναφέρει ο Gilbert.
3. Η Γερμανία δεν ενδιαφέρεται για τη θεωρία των παιγνίων
Στη διαπραγμάτευση, παρατηρεί ο Gilbert, συγκρούονται δύο εντελώς διαφορετικές ιδεολογίες: η φαινομενικά ασταμάτητη ισχύς της δημοκρατικής εντολής της Ελλάδας, και το “αμετακίνητο αντικείμενο” της γερμανικής οικονομικής φιλοσοφίας. Σύμφωνα με τον συγγραφέα Ιέιν Μπανκς, το μοναδικό πιθανό αποτέλεσμα σε μία τέτοια σύγκρουση είναι: «Η ασταμάτητη ισχύς σταματά, το αμετακίνητο αντικείμενο μετακινείται».
Έτσι, η θεωρία των παιγνίων (στην οποία ο Γιάννης Βαρουφάκης είναι ειδικός) δεν αποδίδει: “οι άνθρωποι είναι λιγότερο λογικοί σε πραγματικές διαπραγματεύσεις απ» ό,τι σε θεωρητικές”, επισημαίνει ο Gilbert.
Via
